یکی از خدمات درخشانی که چند خانم نماینده مجلس در ادوار گذشته به منصه ظهور رساندند «طرح محاسبه مهریه بانوان به نرخ روز» است که متأسفانه در سالهای اخیر موجب تشویق برخی بانوان فرصت طلب اهل کسب و کار و سودجویی برای ارایه درخواست طلاق، بالا رفتن آمار طلاق، از هم پاشیده شدن خانوادهها و سرگردانی فرزندان طلاق شده است.
روزی یک عاقد که مرد محترمی بود، به من تلفن کرد و گفت، در محل زندگی او که یکی از شهرهای خراسان است (یادم نیست نیشابور یا سبزوار) وقتی طبق مقررات به عروس خانمها البته نه همه، بلکه بعضی از آنها هنگام جاری کردن خطبه عقد میگویم، مهریه سرکار خانم بیست یا سی یا چهل یا پنجاه یا به طور مثال صد سکه طلاست، دیدهام برقی در چشمان بعضی از عروس خانمها میدرخشد و یک بار دیدم عروس خانم ماشین حسابی از جیب درآورد و شروع به محاسبه کرد و نرخ روز سکه طلای بهار آزادی را هم از خانم مسنی که کنارش نشسته بود، پرسید و لبخندی از روی رضایت زد. هشت ماه بعد برادرم که سردفتر دفترخانه طلاق است، به من زنگ زد و گفت: خانمی آمده و تقاضای طلاق کرده و مهریهاش را به اجرا گذاشته و قصد دارد عندالمطالبه صد سکه طلای مهریه را از داماد بدبخت بگیرد. نمایندگان زن محترم مجلس این دسته گل را به آب دادندو حالا ملاحظه میفرمایید که هر سال چندین هزار داماد عاجز از تأدیه مهریه، تحویل زندان میشوند و گاهی در جشنهای نیکوکاری از مردم صدقه جمع میکنند تا آنان را آزاد کنند. به نرخ روز کردن مهریه در کشوری که تورم در آنجا بیداد میکند و صحتی در گفتههای وزیران و کسانی که مرتب از تنزل روند تورم سخن میگویند و آمارهای قلابی عرضه میدارند، وجود ندارد، کار درستی نبوده و بعضی از زنان بیعقل و کاسبکار و طماع و تنبل را به هوس میاندازد به بهانههای واهی و بیاساس و روی لج و لجبازی درخواست طلاق بدهند که بتوانند با دریافت مبالغ مهریه گزاف که اصلاً کمترین شباهت و نزدیکی به رقم مهریه قدیمی ندارد، چند سکه طلا دریافت کرده، آن را به وجه نقد تبدیل کرده در بانک بگذارند و با بهره گرفتن، به زندگی آزاد و بدون مزاحم خود ادامه دهند و اگر فرصتی دست داد، یا صیغه شوند یا به ازدواج سفید ابدی روی آورند و در هر حال از زحمت خانهداری و بچهداری و رختشویی و آشپزی آسوده شوند.
در یک کشور که وضعیت معمولی دارد، نرخها روند عادی طی میکند و تحریم بیگانگان در کار نیست، هر روز نرخ اجناس بالا نمیرود و صدها دلار پول نفت مسدود نشده است، به روز کردن مهریه زنان کار بدی نیست.
وضعیت تورم کنونی بهای تمام کالاها را به طور سرسام آور افزایش داده است. بنابراین کاسبی مهریه عروس خانمها براساس یک تورم مصنوعی و تحمیلی ناشی از تحریم بیگانگان که بهای سکه طلای سیصد چهارصد تومانی 35 سال پیش را تا یک میلیون تومان افزایش داده و بهای دلار را از 69 ریال سال 1356 به 3500 تومان رساند، عادلانه نیست و همین هنرنمایی خانمهای نماینده ادوار سابق مجلس شورای اسلامی که یک کلمه درباره علل بیشوهر ماندن میلیونها دختر جوان پا به سن ازدواج گذاشته یا از سن ازدواج عبور کرده، صحبت نکردند و نپرسیدند، چرا جوانان از کلمه ازدواج مانند جن از بسم الله میترسند، کار دست جامعه داده است. شما نگاهی به افزایش چشمگیر طلاقها بکنید، نگاهی به پایین آمدن تعداد پیوندهای ازدواج بیندازید. ازدواج عادیترین واقعه در جوامع قدیم بود، اما امروزه همه از ازدواج میترسند.
دختر میخواهد کسب سود کند و برای آینده از طریق مهریه کلان تأمین آتیه کند، مرد جوان هم وحشت دارد گیر طرف حقه باز و کلاش بیفتد و فردا کارش به دلیل نداشتن مبلغ مهریه عندالمطالبه به پشت میلههای زندان بکشد. این است که جمعیت روی به پیرسنی میرود. من صدها جوان را میشناسم که پس از چند ماه یا یکی دو سال پس از ازدواج، راه طلاق را برگزیدهاند. دهها مورد در جراید درباره زن جوان لجوج که اصرار به طلاق و اخذ غرامت از شوهر به اضطرار رسیده دارد، خبر و حادثه به چاپ میرسد. این قانون کذایی زن را به صورت کنیزان عصر خلفای عباسی که خرید و فروش میشدند، درآورده است.
این اتفاقات ناخوشایند روز به روز از علاقه جوانان به ازدواج کاسته است، بخصوص که بتازگی زن کشی و شوهرکشی سخت به صورت یک سنت ملی و یک ورزش خانوادگی درآمده است و بعضی از زنان بیانصاف و سنگدل همان طور که بتازگی شاهد بودیم، قاتلانی را اجیر میکنند که شوهران آنان را به ضرب چاقو بکشند یا با طناب ویت کونگی خفه کنند! پناه بر خدا از جامعه امروز و قوانین مضر و ضد مصالح کشور.
نظر شما